Byłeś dla mnie wszystkim - czyli historyjki simów w pigułce

[SimDels]

Pomóc przyjacielowi w potrzebie Można powiedzieć, że wydało się kto tu jest największym magikiem Ogólnie ten odcinek nazwałbym ":sezon na Amory" bo i nawet kruczek poleciałby za swoim przyjacielem wszędzie. "Szejk" też nie próżnuje (przeurocze foty także ta z tym klepnięciem w łapki) a sądząc po ostatniej focie gdzie nagle pojawili się dwaj wszędobylscy simowie (serio ONI są wszędzie) to dopiero początek... (Amorów) Piękne

[bobas52]

Przez grzeczności nie zaprzeczę, że w mojej grze czas na amory zaczął się jakiś czas temu ...i ma się całkiem dobrze Miłość jest uczuciem, które potrafi dać radość i szczęście, ale też czymś niebezpiecznym, gdyż potrafi zniszczyć.

" I choć nikt mnie tego nie uczył, wiem, że na tym polega miłość. Jeśli jest prawdziwa, sprawia, że człowiek staje się kimś więcej, niż był, kimś więcej, niż wierzył, że może być." – Veronica Roth.


Poza tym miesiąc maj nie darmo nazywa się miesiącem zakochanych

Pierwszy ślub za nami... a co przed nami czas pokarze

[Alibali]

Nic tylko pozazdrościć bogatego życia uczuciowego twoim podopiecznym. Mnóstwo rzeczy się wydarzyło podczas mojego exodusu, ale z wielką przyjemnością nadrabiam zaległości.

Zaintrygowałaś mnie tym rybakiem - wampirem. Nigdy nie widziałam sima w stroju rybaka - a tym bardziej wampira! Musisz mi to objaśnić - skąd się on wziął, czy to postać niezależna, tak jak np ci odwiedzający posiadłość ekolodzy?

Ślub u twoich ludzików wypadł i uroczo, i przezabawnie, i nieco nostalgicznie. Nie załapałam tylko, dlaczego Jace tak rozpacza na podłodze? A może tylko mi się wydaje.

Magnus mimo czarów pozostał nieczuły na niewieście wdzięki i z zapałem podziwia jedynie swoje roślinki. To tak jak u mnie I w grze, i w realu

Cieszę się, że nadal grasz, i po krótkiej przygodzie z kielnią wróciłaś do swoich ukochanych pikseli - czarodziejów Pozdrawiam serdecznie!

[Percival159]

Ach, co to był za ślub! A niektórzy myśleli, że to tylko żart. Tymczasem, gdy kogoś strzała Amora ugodzi, to serce płonie, w głowie buzuje, a człowiek... stracony dla świata, znaczy się... dla innych pań. A to zupełnie jakby umarł, no - prawie...
Reakcje przyjaciół i znajomych Idrysa - rewelacyjne. I nie wiedzieć czemu, mało kto cieszy się ze szczęścia rzeczonego. A przecież to, że wyprowadził się ze wspólnego domu, nie oznacza, że zniknie z opowieści... Choć, być może Jace tak właśnie myśli? Albo nie dowierza, że tak szybkie wzięcie ślubu dobrze się skończy? Kto to wie?
Świetne! Czekam na ciąg dalszy.